Product SiteDocumentation Site

6.2. aptitude, apt-get en apt Commando's

APT is a vast project, whose original plans included a graphical interface. It is based on a library which contains the core application, and apt-get is the first front end — command-line based — which was developed within the project. apt is a second command-line based front end provided by APT which overcomes some design mistakes of apt-get.
Both tools are built on top of the same library and are thus very close, but the default behavior of apt has been improved for interactive use and to actually do what most users expect. The APT developers reserve the right to change the public interface of this tool to further improve it. Conversely, the public interface of apt-get is well defined and will not change in any backwards incompatible way. It is thus the tool that you want to use when you need to script package installation requests.
Numerous other graphical interfaces then appeared as external projects: synaptic, aptitude (which includes both a text mode interface and a graphical one — even if not complete yet), wajig, etc. The most recommended interface, apt, is the one that we will use in the examples given in this section. Note, however, that apt-get and aptitude have a very similar command line syntax. When there are major differences between these three commands, these will be detailed.

6.2.1. Initialisatie

For any work with APT, the list of available packages needs to be updated; this can be done simply through apt update. Depending on the speed of your connection and configuration, the operation can take a while, since it involves downloading a certain number of (usually compressed) files (Packages, Sources, Translation-language-code), which have gradually become bigger and bigger as Debian has developed (at least 10-16 MB of data for the main section). Of course, installing from a CD-ROM/DVD set does not require any downloading — in this case, the operation is very fast.

6.2.2. Installeren en Verwijderen

With APT, packages can be added or removed from the system, respectively with apt install package and apt remove package. In both cases, APT will automatically install the necessary dependencies or delete the packages which depend on the package that is being removed. The apt purge package command involves a complete uninstallation by deleting the configuration files as well.
If the file sources.list mentions several distributions, it is possible to give the version of the package to install. A specific version number can be requested with apt install package=version, but indicating its distribution of origin (Stable, Testing or Unstable) — with apt install package/distribution — is usually preferred. With this command, it is possible to go back to an older version of a package (if, for instance, you know that it works well), provided that it is still available in one of the sources referenced by the sources.list file. Otherwise the snapshot.debian.org archive can come to the rescue (see sidebar GOING FURTHER Old package versions: snapshot.debian.org and archive.debian.org).

Voorbeeld 6.4. Installation of the Unstable version of spamassassin

# apt install spamassassin/unstable
If the package to install has been made available to you under the form of a simple .deb file without any associated package repository, it is still possible to use APT to install it together with its dependencies (provided that the dependencies are available in the configured repositories) with a simple command: apt install ./path-to-the-package.deb. The leading ./ is important to make it clear that we are referring to a filename and not to the name of a package available in one of the repositories.

6.2.3. Systeem Opwaarderen

Regelmatig opwaarderen is aanbevolen, omdat ze de laatste beveiligings-updates bevatten. Om te opwaarderen, gebruikt je apt upgrade, apt-get upgrade of aptitude safe-upgrade (natuurlijk na apt update). Dit commando zoekt naar geïnstalleerde pakketten die opgewaardeerd kunnen worden zonder enig pakket te verwijderen. Met andere woorden, het doel is om de minst ingrijpende opwaardering te verzekeren. apt-get is iets minder veeleisend dan aptitude of apt omdat het zal weigeren om pakketten te installeren die niet op voorhand geïnstalleerd waren.
apt zal in het algemeen de meest recente versie nummer selecteren (behalve voor pakketten van Experimenteel en stable-backports, welke standaard genegeerd worden ongeacht hun versie nummer). Als je Testing of Unstable in jou sources.list gespecificeerd hebt zal apt upgrade de meeste van jouw Stabiele systeem naar Testen of Onstabiel omschakelen, wat je misschien niet bedoeld zou hebben.
To tell apt to use a specific distribution when searching for upgraded packages, you need to use the -t or --target-release option, followed by the name of the distribution you want (for example, apt -t stable upgrade). To avoid specifying this option every time you use apt, you can add APT::Default-Release "stable"; in the file /etc/apt/apt.conf.d/local.
Voor belangrijkere opwaarderingen, zoals de verandering van een grote Debian versie naar de volgende, moet je het commando apt full-upgrade gebruiken. Met deze instructie, zal apt de opwaardering volledig uitvoeren ook als het bepaalde verouwderde pakketten moet verwijderen of nieuwe afhankelijkheden moet installeren. Dit is ook het commando gebruikt door gebruikers die dagelijks werken met Debian Onstabiel vrijgave en haar evolutie dag-na-dag volgen. Het is zo gemakkelijk dat het amper uitleg nodig heeft: de reputatie van APT is grotendeels gebaseerd op deze functionaliteit.
In tegenstelling tot apt en aptitude, kent apt-get het commando full-upgrade niet. Je zouw in de plaats apt-get dist-upgrade (”distribution upgrade”) moeten gebruiken. Het historische en goed-gekende commando dat apt en aptitude ook accepteren voor het gemak van de gebruikers die dit gewoon zijn.
The results of these operations are logged into /var/log/apt/history.log and /var/log/apt/term.log, whereas dpkg keeps its log in a file called /var/log/dpkg.log.

6.2.4. Configuratie Opties

Besides the configuration elements already mentioned, it is possible to configure certain aspects of APT by adding directives in a file of the /etc/apt/apt.conf.d/ directory or /etc/apt/apt.conf itself. Remember, for instance, that it is possible for APT to tell dpkg to ignore file conflict errors by specifying DPkg::options { "--force-overwrite"; }.
If the Web can only be accessed through a proxy, add a line like Acquire::http::proxy "http://yourproxy:3128". For an FTP proxy, write Acquire::ftp::proxy "ftp://yourproxy". To discover more configuration options, read the apt.conf(5) manual page (for details on manual pages, see Paragraaf 7.1.1, “Handleiding Pagina's”).

6.2.5. Pakket Prioriteiten Beheren

Een van de belangrijkste aspecten in de configuratie van APT is het beheren van de prioriteiten verbonden aan iedere pakket bron. Bijvoorbeeld, je wilt een distributie uitbreiden met een of twee nieuwere pakken van Testen, Onstabiel of Experimenteel. Het is mogelijk om een prioriteit te verbinden aan ieder beschikbaar pakket (hetzelfde pakket kan meerdere prioriteiten hebben, afhankelijk van de versie van de distributie in welke het wordt aangeboden). Deze prioriteiten zullen het gedrag van APT beïnvloeden: het zal, voor ieder pakket, de versie nemen met de hoogste prioriteit (behalve als deze versie ouder is dan de geïnstalleerde versie en als de prioriteit minder is dan 1000).
APT definieert een aantal standaard prioriteiten. Ieder geïnstalleerde pakket versie heeft een prioriteit van 100. Een niet geïnstalleerde versie heeft een standaard prioriteit van  500, maar het kan springen naar 900 als het deel uitmaakt van de doel vrijgave (gedefinieerd met de -t commando-regel optie of de APT::Default-Release configuratie richtlijn).
You can modify the priorities by adding entries in a file in /etc/apt/preferences.d/ or the /etc/apt/preferences file with the names of the affected packages, their version, their origin and their new priority.
APT will never install an older version of a package (that is, a package whose version number is lower than the one of the currently installed package) except if its priority is higher than 1000 (or it is explicitly requested by the user, see Paragraaf 6.2.2, “Installeren en Verwijderen”). APT will always install the highest priority package which follows this constraint. If two packages have the same priority, APT installs the newest one (whose version number is the highest). If two packages of same version have the same priority but differ in their content, APT installs the version that is not installed (this rule has been created to cover the case of a package update without the increment of the revision number, which is usually required).
In more concrete terms, a package whose priority is
< 0
will never be installed,
1..99
will only be installed if no other version of the package is already installed,
100..499
will only be installed if there is no other newer version installed or available in another distribution,
500....989
will only be installed if there is no newer version installed or available in the target distribution,
990..1000
will be installed except if the installed version is newer,
> 1000
will always be installed, even if it forces APT to downgrade to an older version.
When APT checks /etc/apt/preferences and /etc/apt/preferences.d/, it first takes into account the most specific entries (often those specifying the concerned package), then the more generic ones (including, for example, all the packages of a distribution). If several generic entries exist, the first match is used. The available selection criteria include the package's name and the source providing it. Every package source is identified by the information contained in a Release file that APT downloads together with the Packages files. It specifies the origin (usually “Debian” for the packages of official mirrors, but it can also be a person's or an organization's name for third-party repositories). It also gives the name of the distribution (usually Stable, Testing, Unstable or Experimental for the standard distributions provided by Debian) together with its version (for example, 11 for Debian Bullseye). Let's have a look at its syntax through some realistic case studies of this mechanism.
Laten we ervan uit gaan dat je enkel pakketten van de stabiele vrijgave van Debian wilt gebruiken. Deze aangeboden in andere versies zouden niet geïnstalleerd moeten worden, tenzij specifiek gevraagd. Je zou de volgende ingave in het /etc/apt/preferences bestand kunnen zetten:
Package: *
Pin: release a=stable
Pin-Priority: 900

Package: *
Pin: release o=Debian
Pin-Priority: -10
a=stable definieert de naam van de geselecteerde distributie. o=Debian limiteert het bereik tot pakketten waarvan de oorsprong “Debian” is.
Let's now assume that you have a server with several local programs depending on the version 5.28 of Perl and that you want to ensure that upgrades will not install another version of it. You could use this entry:
Package: perl
Pin: version 5.28*
Pin-Priority: 1001
To gain a better understanding of the mechanisms of priority and distribution or repository properties to pin do not hesitate to execute apt-cache policy to display the default priority associated with each package source, or apt-cache policy package to display the default priority for each available version and source of a package as explained in Paragraaf 6.3.1, “The apt-cache policy Command”.
The reference documentation for the files /etc/apt/preferences and /etc/apt/preferences.d/ is available in the manual page apt_preferences(5), which you can display with man apt_preferences.

6.2.6. Werken met Verschillende Distributies

apt is zo'n geweldig gereedschap, het is verleidelijk om pakketten te kiezen die van andere distributies komen. Bijvoorbeeld, na een Stabiel systeem geïnstalleerd te gebben, wil je misschien een software pakket uit Testen probren of Onstabiel zonder ver van de originele staat af te wijken.
Zelfs als je occasioneel problemen tegenkomt tijdens het mixen van pakketten van verschillende distributies, beheert apt dergelijk gelijktijdig bestaande pakketten zeer goed en beperkt de risico's zeer effectief. De beste manier om verder te gaan is al de gebruikte distributies invoeren in /etc/apt/sources.list (sommige mensen plaatsen er altijd alle drie de distributies, maar onthoudt dat Onstabiel gereserveerd is voor ervaren gebruikers) en jouw referentie distributie definiëren met de APT::Default-Release parameter (zie Paragraaf 6.2.3, “Systeem Opwaarderen”).
Laten we ervan uit gaan dat Stable jouw referentie distributie is maar dat Testing en Unstable ook in jouw sources.list bestand staan. In dat geval kun je apt install pakket/testing gebruiken om een pakket van Testen te installeren. Als de installatie faalt door een onvoldane afhankelijkheid, lossen we deze afhankelijkheid op binnen Testen door de -t testing parameter toe te voegen. Het zelfde geldt natuurlijk voor Onstabiel.
In this situation, upgrades (upgrade and full-upgrade) are done within Stable except for packages already upgraded to another distribution: those will follow updates available in the other distributions. We will explain this behavior with the help of the default priorities set by APT below. Do not hesitate to use apt-cache policy (Paragraaf 6.3.1, “The apt-cache policy Command”) to verify the given priorities.
Alles draait om het feit dat APT enkel pakketten van hogere of gelijke versie dan de geïnstalleerde versie overweegt (ervan uit gaande dat /etc/apt/preferences niet gebruikt wordt om priotiteiten hoger dan 1000 voor bepaalde pakketten te forceren).
Laten we aannemen dat je versie 1 van een eerste pakket van Stabiel geïnstalleerd hebt en dat versie 2 en 3 respectievelijk in Testen en Onstabiel beschikbaar zijn. De geïnstalleerde versie heeft een prioriteit van 100 maar de beschikbare versie in Stabiel (hetzelfde) heeft een prioriteit van 990 (omdat het onderdeel is van de doel vrijgave). Pakketten in Testen en Onstabiel hebben een prioriteit van 500 (de standaard prioriteit van een niet-geïnstalleerde versie). De winnaar is dus versie 1 met een prioriteit van 900. Het pakket “blijft in Stabiel”.
Let's take the example of another package whose version 2 has been installed from Testing. Version 1 is available in Stable and version 3 in Unstable. Version 1 (of priority 990 — thus lower than 1000) is discarded because it is lower than the installed version. This only leaves version 2 and 3, both of priority 500. Faced with this alternative, APT selects the newest version, the one from Unstable. If you don't want a package installed from Testing to migrate to the version in Unstable, you have to assign a priority lower than 500 (490 for example) to packages coming from Unstable. You can modify /etc/apt/preferences to this effect:
Package: *
Pin: release a=unstable
Pin-Priority: 490

6.2.7. Volgen van Automatisch Geïnstalleerde Pakketten

One of the essential functionalities of apt is the tracking of packages installed only through dependencies. These packages are called “automatic”, and often include libraries.
With this information, when packages are removed, the package managers can compute a list of automatic packages that are no longer needed (because there is no “manually installed” packages depending on them). apt-get autoremove or apt autoremove will get rid of those packages. aptitude does not have this command because it removes them automatically as soon as they are identified. In all cases, the tools display a clear message listing the affected packages.
Het is een goede gewoonte om ieder pakket dat je niet rechtstreeks nodig hebt te markeren als automatisch zodat ze automatisch verwijderd worden als ze niet meer nodig zijn. apt-mark auto pakket zal het gegeven pakket markeren als automatisch, waar apt-mark manual pakket het tegenovergestelde doet. aptitude markauto en aptitude unmarkauto werken op dezelfde manier, hoewel ze meer functies bieden voor het gelijktijdig markeren van meerdere pakketten (zie Paragraaf 6.5.1, “aptitude). De console-gebaseerde interactieve interface van aptitude maakt het ook gemakkelijk om de “automatisch vlag” van meerdere pakketten te bekijken.
Men kan zich afvragen waarom een automatisch geïnstalleerd pakket aanwezig is op het systeem. Om deze informatie te krijgen vanaf de commando regel, kun je aptitude why pakket (apt en apt-get hebben geen gelijkaardig commando) gebruiken:
$ aptitude why python3-debian
i   aptitude         Suggests apt-xapian-index
p   apt-xapian-index Depends  python3-debian (>= 0.1.14)

6.2.8. APT Patterns

Patterns allow you to specify complex search queries to select the packages you want to install or show. They were first implemented for aptitude (see Paragraaf 6.5, “Frontends: aptitude, synaptic), but now APT can also make use of them.
For example, we can use apt list ?automatic to list all the packages automatically installed. To find packages automatically installed no longer depended upon by manually installed packages the pattern ?garbage can be used.
Logic patterns can be combined with other packages to form more complex expressions. For instance, we could use a pattern like ?and(PATTERN, PATTERN). See apt-patterns(7) and glob(7) for all the patterns you can use and the complex expressions you can create with them.