apt-get biedt een eenvoudige manier om aan de commandoregel pakketten te installeren. Anders dan dpkg beheerst apt-get niet het behandelen van .deb-bestanden. Het werkt met de eigenlijke naam van het pakket en kan enkel .deb-archieven installeren vanuit een Source (pakketbron).
Het eerste [1] wat men moet doen vooraleer
apt-get te gebruiken, is de pakketlijst ophalen uit de
Sources (pakketbronnen), zodat het op de hoogte is van
de beschikbare pakketten. Dit doet men met apt-get
update. Bijvoorbeeld:
# apt-get update Ophalen van http://ftp.de.debian.org/debian-non-US/ stable/binary-i386/ Packages Ophalen van http://llug.sep.bnl.gov/debian/ testing/contrib Packages Pakketlijsten worden ingelezen... Klaar Boom van vereisten wordt opgebouwd... Klaar
Na het bijwerken van de pakketlijst kunnen verschillende commando's gebruikt worden.
Upgrade zal proberen om op een gematigde manier het hele systeem bij te
werken. Upgrade zal nooit een nieuw pakket installeren of een bestaand
pakket verwijderen en het zal ook nooit een pakket bijwerken dat een ander
pakket onbruikbaar zou kunnen maken. Dit commando kan dagelijks gebruikt
worden om het systeem veilig bij te werken. Upgrade zal alle pakketten die
het niet kon bijwerken vermelden. Gewoonlijk betekent dit dat zij
afhankelijk zijn van nieuwe pakketten of conflicteren met een ander
pakket. Men kan dselect of apt-get
install gebruiken om de installatie van deze pakketten af te
dwingen.
Install wordt gebruikt om bij naam genoemde pakketten te installeren. Het pakket wordt automatisch opgehaald en geïnstalleerd. Dit kan nuttig zijn als u reeds de naam van het te installeren pakket kent en geen GUI wenst te gebruiken om het te kiezen. Gelijk welk aantal pakketten kan voor installatie opgegeven worden. Ze zullen allemaal opgehaald worden. Install zal automatisch proberen om een oplossing te vinden voor de vereistenproblemen die zich met de opgegeven pakketten stellen, het zal er een samenvatting van weergeven en om bevestiging vragen indien er nog andere wijzigingen door te voeren zijn dan de opgegeven argumenten.
Dist-upgrade voert een volledige opwaardering uit en is ontworpen om de opwaardering tussen verschillende uitgaves van Debian te vergemakkelijken. Het maakt gebruik van een gesofisticeerd algoritme om de beste combinatie van pakketten te vinden die geïnstalleerd, opgewaardeerd en verwijderd moeten worden om op die manier een zo groot mogelijk deel van het systeem op het niveau van de meest recente uitgave te krijgen. In sommige omstandigheden kan het aangewezen zijn dist-upgrade te gebruiken in plaats van zelf tijd te investeren in het manueel oplossen in dselect van vereistenproblemen. Nadat dist-upgrade zijn operatie beëindigd heeft, kan men dan dselect gebruiken om eventuele pakketten die achterwege gelaten werden, te installeren.
Het is van belang om van nabij te onderzoeken wat dist-upgrade van plan is te doen. Zijn keuzes kunnen soms redelijk verrassend zijn.
Er kunnen met apt-get verschillende commandoregelopties
gebruikt worden die beschreven worden in de man-pagina
apt-get(8).
De meest bruikbare optie is -d dat de opgehaalde
bestanden niet installeert. Indien het systeem een groot aantal pakketten
moet downloaden en er zou iets fout gegaan zijn, dan zou het onwenselijk
zijn dat er met hun installatie begonnen wordt. Als de optie
-d gebruikt werd, kan men de opgehaalde archieven
beginnen installeren door gewoon het commando waarmee men ze opgehaald heeft
opnieuw uit te voeren, maar dan zonder de optie -d.
[1] Indien u van een http proxy-server gebruik maakt, moet u eerst de omgevingsvariabele http_proxy instellen; zie sources.list(5)